Apteczne anegdoty

Z okazji nadchodzącego Prima Aprilis zaprosiliśmy Was do podzielenia się najzabawniejszymi historiami z apteki – i nie zawiedliście! Wasze opowieści rozbawiły nas do łez, dlatego z radością, dziś w Prima Aprilis publikujemy pierwszą część zgłoszonych anegdot. Kolejna porcja śmiechu już za tydzień – bądźcie czujni!

Pewnego dnia do apteki wchodzi starszy pan, pełen energii i z szerokim uśmiechem na twarzy. Podchodzi do lady, wyciąga karteczkę i zaczyna czytać:

— Poproszę ten mmm… Viagrosan Max Turbo 2000.

Ja, próbując powstrzymać uśmiech:
— Chyba chodzi o coś innego?

— Nie, nie, młoda damo! — mówi pan stanowczo. — Ja wiem, co piszę. Viagrosan Max Turbo 2000.!

Zaglądam do systemu, ale oczywiście czegoś takiego nie ma.
— Wie pan co, nie widzę tego w bazie. Może ktoś podał panu złą nazwę?

Starszy pan marszczy czoło, wyciąga telefon i dzwoni do żony:
— Helenko, skarbie, jak to się nazywało? Mhm… Aaaa! No tak, już wiem!

Odkłada telefon i mówi z pełnym przekonaniem:
— Ten syrop na odporność! [I podaje nazwę znanego produktu na wsparcie odporności]

Ja już nie wytrzymuję i parskam śmiechem.
— Faktycznie, trochę inna kategoria!

A pan z uśmiechem mruga okiem:
— No cóż, jedno i drugie podnosi człowieka na nogi!

***

Do apteki wpada starsza pani. Podchodzi do okienka i mówi:

— No, ten, poproszę syrop na kółkach!

Farmaceuta marszczy brwi ze zdziwienia:
— Syrop na kółkach? Może chodzi o syrop na kaszel?

— Nie, nie! Na kółkach! W telewizji pokazywali!

Farmaceuta próbuje odgadnąć, pokazuje kilka buteleczek, ale pacjentka kręci głową. Aż nagle dostaje olśnienia, klaszcze w dłonie i wykrzykuje:

— Już wiem! [podaje nazwę leku] W reklamie butelka jeździła na rowerze!

Farmaceuta oraz pozostali pacjenci w kolejce wybuchają śmiechem. A starsza pani, triumfująco pokazując telefon, dodaje z uśmiechem:

— No widzi pan? Mówiłam, że na kółkach!

***

Kiedyś do apteki przyszła pani, prosząc o witaminy z… wiewiórki! Cały zespół długo zastanawiał się, o co mogło chodzić, tym bardziej że pani stanowczo twierdziła, że oprócz wyciągu z wiewiórki, w składzie był też ekstrakt z papugi!

Niestety, do dziś nie udało nam się rozwikłać tej zagadki, ale za to historia na długo zapadła nam w pamięć!

***

Przychodzi pani do apteki i mówi:

— Dzień dobry. Poproszę styropian.

Chodziło o znany produkt na biegunkę.

***

W aptece nie zawsze jest poważnie – zdarzają się różne zabawne sytuacje. Pacjenci często przekręcają nazwy leków, ale i nam czasem zdarza się powiedzieć coś, co wprawia nas w zakłopotanie.

Jedna z takich historii zaczęła się od wizyty pacjenta z odręcznie wypisaną receptą. Pismo było kompletnie nieczytelne, więc zirytowana wypaliłam:

— Kto to widział tak nabazgrać poważny lek na recepcie!

Na co pacjent, nieco zmieszany, odpowiedział:

— Następnym razem postaram się pisać czytelniej.

Dopiero wtedy dotarło do mnie, że mam przed sobą lekarza, którego wcześniej nie znałam – przyszedł do apteki, bo jego teściowej zabrakło leku. Zmieszana zaczęłam przepraszać, ale on tylko się uśmiechnął i powiedział:

— Mama zawsze mi powtarzała, że bazgrzę jak kura pazurem, ale jej nie słuchałem… No i teraz się na mnie zemściło!

Od tamtej pory staram się trzymać język za zębami i dokładniej analizować recepty pro familiae. A takie sytuacje sprawiają, że z uśmiechem przychodzę do pracy!

***

Do apteki przychodzi młody chłopak i mówi:

— Poproszę prezerwatywy.

Ja, niewiele myśląc, odruchowo pytam:

— Małe czy duże?

Chłopak wyraźnie zbity z tropu odpowiada niepewnie:

— Nie wiem… takie średnie chyba?

W jednej chwili uświadamiam sobie, jak to zabrzmiało, i szybko doprecyzowuję:

— Chodzi mi o opakowanie – małe czy duże?

Na co chłopak, już rozbawiony, śmieje się i mówi:

— Aaa, to większe proszę!

***

Pierwszy tydzień pracy w aptece – pełne skupienie, chcę wszystko robić perfekcyjnie. Przychodzi klient i mówi:
– Poproszę ten, no, jak to się nazywa… do smarowania, na te sprawy… Wie pani, no, jak mąż i żona.

Chcąc pomóc, zaczynam wyliczać:
– Żel nawilżający? Maść przeciw otarciom? A może coś rozgrzewającego?

Na co pan czerwienieje i kręci głową. W końcu woła:
– No, TEN KLEJ DO ZĘBÓW!

Okazało się, że chodziło o krem mocujący do protez! Od tamtej pory wiem, że precyzja w aptece to podstawa, a niektóre „sprawy” mogą oznaczać naprawdę wszystko!

***

Pan w średnim wieku nieśmiało podchodzi do okienka i pyta:

— Czy ma pani coś, żeby podnieść libido u mojej żony?

Trochę mnie zatkało, ale zanim zdążyłam odpowiedzieć, odezwała się starsza pani z kolejki:

— Mieszkanie pan posprząta, kolację zrobi, butelkę wina i kwiaty kupi… a libido od razu wzrośnie! 😉

Wszyscy wybuchnęliśmy śmiechem, ale coś w tym jest!

***

Przyszła pani do apteki i mówi:

— Poproszę coś dla mojej córki. Kaszel, katar, gorączka.

Zapytałam:

— Jak wysoka?

Na co usłyszałam zupełnie poważną odpowiedź:

— 164 cm.

***

Pewnego słonecznego dnia przy okienku spotkałam naszą stałą pacjentkę. Poprosiła o test ciążowy.

Zdziwiłam się trochę, bo była w wieku mojej babci. Od słowa do słowa wyszło, że kupuje go… dla swojego psa!

Zapomniałam tylko zapytać, jak zamierza go użyć. Choć mam wrażenie, że ma naprawdę bujną wyobraźnię!

***

Do apteki przyszła młoda dziewczyna po maść ułatwiającą gojenie po tatuażu. Zależało jej na małym opakowaniu, a na stanie zostało ostatnie.

Zaczęłam więc przeszukiwać szuflady, co zajęło mi dłuższą chwilę. Klęcząc nad jedną z nich, usłyszałam trzask zamykanych drzwi. Wstałam z maścią w ręku i rzuciłam do koleżanki:

— I co? Poszła sobie?

Na co spod blatu dobiegł mnie spokojny głos:

— Jestem tutaj. Wiążę buta.

Nie muszę chyba mówić, jak bardzo było mi głupio…

***

Kolejne historie już za tydzień 🙂