„Preparaty wykrztuśne tylko do 17″ – czy to na pewno uniwersalne zalecenie?

Transkrypcja:

Sezon jesienno-zimowy to sezon zwiększonego zapotrzebowania na preparaty wykrztuśne, stosowane w leczeniu mokrego, produktywnego kaszlu. Bardzo często w praktyce spotykamy się z zaleceniami stosowania tych preparatów do godziny 17. Jednak czy rzeczywiście jest to zasadne zalecenie, uniwersalne dla każdego pacjenta i dla każdego typu leku? Z całą pewnością nie.

Po pierwsze, musimy zwrócić uwagę na farmakokinetykę produktów, które są stosowane. Bardzo często produkty, które pacjenci przyjmują w toku leczenia produktywnego kaszlu, mają bardzo długi okres półtrwania, co oznacza, że przy regularnym stosowaniu wysokie stężenia tych produktów i tak utrzymują się przez całą dobę.

Osobną sprawą jest to, że bardzo często maksymalne stężenie substancji w organizmie będzie pojawiało się od 1 do 3 godzin po zażyciu danego preparatu. Dlatego też dużo lepszym zaleceniem dla pacjenta będzie zasugerowanie, żeby zastosował taki preparat najpóźniej na 4 godziny przed planowaną godziną zaśnięcia. Jest to dużo lepsze zalecenie, szczególnie dla tych pacjentów, którzy chodzą późno spać. I ta godzina 17 może być po prostu dla nich niewygodna.

Oczywiście musimy pamiętać, że w grupie preparatów stosowanych w leczeniu mokrego kaszlu mamy różne substancje o różnych właściwościach. Jedne będą zwiększały wydzielanie luźniejszego śluzu, ułatwiały odkrztuszanie, zwiększały częstotliwość kaszlu. Inne będą tylko rozluźniać strukturę śluzu bez zwiększania jego sekrecji. Jeszcze inne mogą dodatkowo, chociażby poprawiać oddychanie czy delikatnie działać przeciwkaszlowo.

Takim przykładem jest chociażby ekstrakt z bluszczu, który może być stosowany de facto o każdej porze, tak jak jest pacjentowi wygodnie.

W związku z tym warto jest pamiętać, że zalecenia, które dajemy pacjentowi, powinny być zindywidualizowane – po pierwsze zależne od pacjenta, jego trybu życia, także od jego wieku, a po drugie dostosowane do preparatu, który stosujemy.

Warto jest zajrzeć do charakterystyki produktu leczniczego, zweryfikować jak wygląda kinetyka tego produktu, jak wygląda jego działanie i w zależności od tego, który produkt rekomendujemy, dostosować zalecenia do zaistniałej sytuacji.