Uśmiechnięte rudowłose dziecko trzyma się za brzuch; ilustracja robaków jelitowych jest nałożona na jego środek, wskazując na możliwe dolegliwości żołądkowe.

Owsica u dzieci i dorosłych – praktyczny przewodnik dla farmaceutów

16.09.2025  |  5 min czytania

Dodaj do ulubionych

Owsica to jedno z najczęstszych zakażeń pasożytniczych u dzieci – ale problem ten dotyczy także dorosłych. Choć bywa bagatelizowana, w aptece wymaga czujności, właściwego rozpoznania i jasnych zaleceń dotyczących leczenia oraz higieny. W artykule znajdziesz praktyczne informacje przydatne w codziennej pracy w aptece!

Spis treści

  1. Co to jest owsica?
  2. Owsica – jak się nią zaraża?
  3. Owsica a rodzaje inwazji pasożytniczej
  4. Objawy owsicy
  5. Jak diagnozuje się owsicę?
  6. Leczenie owsicy
  7. Zasady higieny wspierające leczenie owsicy
  8. Powikłania nieleczonej owsicy
  9. Owsica – kiedy odesłać pacjenta do lekarza?

Co to jest owsica?

Owsica (enterobioza, dawniej oksyuriaza) to pasożytnicza choroba przewodu pokarmowego wywoływana przez owsika ludzkiego (Enterobius vermicularis, wcześniej znanego jako Oxyuris vermicularis) [1,2,10].

Jedynym żywicielem i rezerwuarem pasożyta jest człowiek. Zakażenie szerzy się głównie drogą fekalno-oralną i zaliczane jest do tzw. chorób „brudnych rąk” [1,2].

Owsica występuje na całym świecie i należy do najczęstszych chorób pasożytniczych w krajach uprzemysłowionych, niezależnie od statusu społeczno-ekonomicznego [2,3]. W Polsce notuje się ją u ok. 10% dzieci w wieku 5–14 lat [1].

Jakie są czynniki ryzyka owsicy?

Do czynników ryzyka rozwoju owsicy należą [2]:

  • niewłaściwe nawyki higieniczne (np. obgryzanie paznokci, niemycie rąk przed jedzeniem i po skorzystaniu z toalety),
  • niewystarczające warunki sanitarno-higieniczne,
  • praca w środowiskach sprzyjających transmisji pasożyta (np. żłobki, przedszkola, domy dziecka),
  • zamieszkiwanie w dużych skupiskach ludzkich, gdzie mogą występować osoby zarażone (np. rodziny wielodzietne, internaty, domy opieki).

Owsica – jak się nią zaraża?

Zakażenie owsikiem ludzkim następuje drogą fekalno-oralną – najczęściej poprzez połknięcie jaj inwazyjnych przeniesionych na rękach (np. pod paznokciami). Źródłem zakażenia jest osoba chora, jednak do transmisji może dojść również pośrednio – poprzez kontakt z jajami obecnymi w otoczeniu [1,2].

Jaja pasożyta mogą znajdować się na skażonych przedmiotach codziennego użytku, takich jak pościel, bielizna, ubrania, ręczniki, zabawki, deska sedesowa czy żywność [1,2].

Nie wyklucza się również drogi inhalacyjnej – jaja mogą być wdychane z powietrzem, a następnie połknięte [2,3,10].

Schemat przedstawiający cykl życiowy owsika ludzkiego, z oznaczonymi etapami i strzałkami ilustrującymi etapy infekcji i rozwoju w układzie pokarmowym.

Co dzieje się po połknięciu jaj owsika?

W dwunastnicy z połkniętych jaj uwalniają się larwy, które następnie migrują do jelita grubego – głównie do kątnicy i okrężnicy wstępującej – gdzie dojrzewają do postaci dorosłych [2]. Zapłodnione samice nocą przemieszczają się w okolice odbytu i składają jaja – nawet do 17 tysięcy dziennie [3].

Jaja dojrzewają w ciągu kilku godzin i mogą przetrwać w środowisku do 20 dni [1]. W chłodnym i wilgotnym otoczeniu zachowują inwazyjność przez 2–3 tygodnie, natomiast w suchym i ciepłym – tracą ją już po 1–2 dniach [3]. Pokryte są lepką substancją, co ułatwia ich przywieranie do skóry i przedmiotów [4].

Gdzie lokalizują się dojrzałe owsiki?

Według danych sekcyjnych, najwięcej dorosłych pasożytów stwierdza się w [6]:

  • okrężnicy – ok. 75%,
  • jelicie ślepym – ok. 17%,
  • wyrostku robaczkowym – 1,3%,
  • jelicie cienkim i odbytnicy – 7,3%.

Po jakim czasie od zakażenia pojawiają się jaja?

Okres od połknięcia jaj do pojawienia się nowych jaj w kale wynosi od 2 do 8 tygodni [2].

Owsica a rodzaje inwazji pasożytniczej

Poza najczęstszą drogą zakażenia – fekalno-oralną, czyli poprzez połknięcie jaj inwazyjnych – w przebiegu owsicy mogą występować również inne mechanizmy zakażenia endogennego, takie jak retroinwazja, autoinwazja i autoendoinwazja [2,3,6].

Tabela opisująca trzy rodzaje inwazji pasożytniczej: retroinwazję, autoinwazję i autoendoinwazję wraz z ich charakterystyką.

Czy owsiki i ich jaja są widoczne gołym okiem?

Dorosłe postacie owsika ludzkiego są widoczne gołym okiem. Osiągają długość [1,2,3]:

  • samce – 2–5 mm,
  • samice – 8–13 mm [1,2,3].

Pasożyty te przypominają cienkie, białe nitki i mogą być zauważone w kale lub w okolicy odbytu, zwłaszcza rano lub w nocy. Jaja owsików są niewidoczne gołym okiem [3].

Widok mikroskopowy kilku owalnych, półprzezroczystych komórek lub zarodników z teksturowanym wnętrzem, pokazanych na jasnofioletowym tle.
Ryc. Jaja owsików pod mikroskopem.
Dwa mikroskopijne nicienie, jeden zwinięty, a drugi rozciągnięty, są widoczne na jasnym tle pod mikroskopem.
Ryc. Dorosła postać owsika pod mikroskopem.

Objawy owsicy

Owsica często przebiega bezobjawowo lub skąpoobjawowo. Jej głównym objawem jest nocny świąd odbytu i/lub krocza. Obecny może być również miejscowy stan zapalny związany z drapaniem [1,6].

Objawy zakażenia owsikiem w przypadku masywnej infestacji [1,6]:

  • niepokój, drażliwość, płaczliwość, zaburzenia snu, przewlekłe niewyspanie,
  • brak łaknienia, utrata masy ciała, bladość skóry, cienie pod oczami,
  • zaburzenia koncentracji, niestabilność emocjonalna, nadpobudliwość.

Objawy rzadziej występujące [2,6]:

  • moczenie nocne i nietrzymanie moczu,
  • wtórne zakażenia bakteryjne okolicy odbytu (np. wypryskowe zapalenie skóry, zapalenie mieszków włosowych),
  • sporadyczna inwazja ektopowa (np. do żeńskich narządów płciowych powodując owsicę pochwy lub układu moczowego).

Przewlekłe zakażenia pasożytami jelitowymi, w tym owsikami, mogą wpływać niekorzystnie na rozwój dziecka – prowadząc do opóźnienia wzrostu oraz zaburzeń rozwoju psychomotorycznego [6].

Jak diagnozuje się owsicę?

Podstawową metodą diagnostyczną owsicy jest test taśmy celofanowej, polegający na przyklejeniu przezroczystej taśmy samoprzylepnej do skóry okolicy odbytu – najlepiej rano, przed wypróżnieniem i umyciem się. Dla zwiększenia czułości zaleca się wykonanie testu trzykrotnie w odstępach kilkudniowych [2]. Wykonuje się również wymaz z okolicy odbytu.

Badanie kału nie jest zalecane, ponieważ jaja owsików nie są wydalane z kałem, co skutkuje niską czułością tej metody [1,2].

Owsicę należy różnicować z innymi przyczynami świądu odbytu, m.in. infekcjami grzybiczymi, dermatozami, a także chorobami proktologicznymi [1].

Leczenie owsicy

W leczeniu owsicy stosuje się doustne leki przeciwpasożytnicze [1].

W Polsce dostępne są trzy substancje czynne o potwierdzonej skuteczności: pyrantel (dostępny bez recepty) oraz albendazol i mebendazol (leki na receptę) [7].

Tabela porównawcza w języku polskim przedstawiająca Pyrantel, Albendazol i Mebendazol, w tym dostępność, postać, spektrum działania i mechanizm działania.

Zasady stosowania leków przeciwko owsikom

Wydając leki przeciwpasożytnicze, warto poinformować pacjenta, że:

  • Nie ma potrzeby podawania środków przeczyszczających przed leczeniem [7].
  • Leczenie powinno objąć zarówno osobę zakażoną, jak i wszystkich domowników, niezależnie od obecności objawów [1,2].
  • Leki działają wyłącznie na postacie dorosłe pasożyta, nie eliminują jaj. Z tego względu terapię należy powtórzyć po 2–4 tygodniach, aby usunąć pasożyty wylęgłe po pierwszym cyklu leczenia [1,2,4].

Dieta podczas stosowania leków przeciwpasożytniczych

Większość leków przeciwpasożytniczych stosowanych w leczeniu owsicy charakteryzuje się niskim wchłanianiem z przewodu pokarmowego. Ich biodostępność może wzrosnąć, jeśli są przyjmowane z tłustym posiłkiem [8].

Wg ChPL leków zarejestrowanych do leczenia owsicy, nie ma konieczności stosowania specjalnej diety ani podawania tych leków na czczo [7]. W literaturze fachowej pojawiają się jednak sugestie, aby w trakcie leczenia ograniczyć spożycie węglowodanów i zwiększyć udział błonnika oraz białka w diecie [1].

Zasady higieny wspierające leczenie owsicy

W celu ograniczenia ryzyka reinwazji i zwiększenia skuteczności leczenia farmakologicznego, zaleca się codzienne stosowanie zasad higienicznych [1,2]:

  • regularne sprzątanie mieszkania,
  • codzienna zmiana bielizny,
  • częsta zmiana pościeli i ręczników,
  • krótkie obcinanie paznokci,
  • higiena okolicy odbytu – codzienne podmywanie ciepłą wodą z łagodnym środkiem myjącym,
  • dbanie o regularne wypróżnianie.

Powikłania nieleczonej owsicy

Nieleczona owsica może prowadzić do powikłań, choć występują one rzadko i zwykle dotyczą przypadków przewlekłego lub masywnego zakażenia [1,10].

Do najczęstszych powikłań należą nadkażenia bakteryjne okolicy odbytu. Rzadziej obserwuje się zapalenie wyrostka robaczkowego, które może być skutkiem mechanicznego zatkania jego światła przez pasożyty lub wywołanego przez nie stanu zapalnego [10].

Tabela z dwiema kolumnami zatytułowanymi Fakty i Mity w języku polskim, zawierająca listę faktów i mitów na temat infekcji pasożytniczych z wypunktowaniami w każdej kolumnie.

Owsica – kiedy odesłać pacjenta do lekarza?

Farmaceuta powinien rozważyć skierowanie pacjenta do lekarza w następujących sytuacjach [9]:

  • Brak skuteczności leczenia pyrantelem dostępnym bez recepty, co może wynikać z nieprawidłowego rozpoznania lub braku stosowania się do innych pozafarmakologicznych zasad leczenia.
  • Utrzymujący się świąd odbytu mimo leczenia – należy różnicować z innymi przyczynami, takimi jak infekcje innymi pasożytami (np. obleńcami, tasiemcami) lub schorzeniami proktologicznymi (np. hemoroidy – szczególnie u osób dorosłych).
  • Wystąpienie wtórnej infekcji skóry okolicy odbytu lub krocza w wyniku drapania – konieczna jest konsultacja lekarska i ewentualne włączenie antybiotykoterapii.

Piśmiennictwo:

  1. Kawalec W, Grenda R, Kulus M, Pediatria Tom 1-2, PZWL, Warszawa, 2024.
  2. https://www.mp.pl/interna/chapter/B16.II.4.24.4.4, dostęp online: 07.08.2025.
  3. https://www.mp.pl/pacjent/choroby-zakazne/choroby/zarazenia-pasozytnicze/323825,owsiki-objawy-leki-na-owsice, dostęp online: 07.08.2025.
  4. https://podyplomie.pl/pediatria/12173,najczestsze-zarazenia-pasozytnicze-w-polsce, dostęp online: 07.08.2025.
  5. https://www.termedia.pl/Journal/-98/pdf-29958-10, dostęp online: 07.08.2025.
  6. https://forumpediatrii.pl/artykul/owsica-u-dzieci-enterobioza-enterobiosis, dostęp online: 07.08.2025.
  7. CHPL leków zarejestrowanych w Polsce, które zawierają pyrantel, albendazol, mebendazol.
  8. Opis substancji czynnych: pyrantel, albendazol i mebendazol na stronie https://go.drugbank.com/, dostęp online: 07.08.2025.
  9. Rutter P, Opieka farmaceutyczna, red. Pluta J, Edra Urban & Partner, Wrocław, wyd.4, 2018.
  10. Rawla P, Sharma S. Enterobius Vermicularis. [Updated 2023 Aug 1]. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2025 Jan-. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK536974/.

Więcej z tej kategorii

Praktyka apteczna

Męty ciała szklistego - czym są, skąd się biorą i co doradzić pacjentowi?

Męty ciała szklistego (a poprawniej zmętnienie ciała szklistego lub myodesopsia)...

Artykuł

Praktyka apteczna

5 faktów, na temat zdrowia jamy ustnej

Z okazji Światowego Dnia Zdrowia Jamy Ustnej przedstawiamy 5 nieoczywistych...

Artykuł

Praktyka apteczna

Ból i gorączka u dzieci - o czym powinien pamiętać farmaceuta?

Jakie są przyczyny bólu i gorączki u dzieci? Jak leczyć te dolegliwości?...

Artykuł
/ materiał sponsorowany

REKLAMA

Materiały i treści opublikowane na stronie, jak również jej projekt graficzny jako całość, podlega ochronie prawnej, w tym na mocy przepisów prawa autorskiego, prawa własności przemysłowej oraz ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Zabronione jest powielanie lub wykorzystywanie w inny sposób jakichkolwiek materiałów i treści w całości jak i w części bez pisemnej zgody administratora strony wskazanego w nocie prawnej. Zamieszczanie linków do strony lub do treści w niej zawartych jest dopuszczalne tylko do celów prywatnych, niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.