29.11.2023 | 8 min czytania
Diagnostyka i leczenie pacjentów z akromegalią i guzami neuroendokrynnymi wciąż stanowi wyzwanie zarówno dla lekarzy POZ jak i klinicystów. W serii podcastów wybitni specjaliści opowiedzieli o swoich doświadczeniach, pracy swoich klinik i przypadkach pacjentów, z którymi spotkali się w swojej praktyce. W poniższym artykule przybliżamy Państwu kilka ważnych zagadnień poruszanych w rozmowach.
Akromegalia nie jest chorobą łatwą do rozpoznania. Jeszcze niedawno od pierwszych objawów do rozpoznania mijało około 10 lat. Objawy z pozoru są dość charakterystyczne, jednak kiedy choroba postępuje powoli pacjent, jego rodzina, a nawet widujący go często lekarz mogą je przeoczyć. Charakterystyczne objawy to między innymi: powiększenie dłoni i stóp, obrzęki stawów, bóle głowy, chrapanie i bezdech senny. Pamiętajmy, że akromegalia to nie tylko zmiany w wyglądzie chorego. Pacjenci narażeni są na groźne powikłania takie jak: miokardiopatia, zwyrodnienia stawów, zaburzenia gospodarki węglowodanowej, organomegalia czyli powiększenie narządów (ponad połowa pacjentów ma wole). Obecnie większa dostępność badań obrazowych umożliwia znacznie szybsze postawienie diagnozy.
Pandemia Covid-19 pogorszyła na nowo sytuacje pacjentów z akromegalią. Z powodu strachu przed zakażeniem lub braku możliwości pacjenci nie trafiali na czas do poradni i szpitala co powodowało opóźnienie leczenia. Wiele klinik neurochirurgii zamieniono na oddziały covidowe co zmniejszyło dostęp pacjentów do leczenia chirurgicznego. Na szczęście dzięki e-wizytom i e-receptom pacjenci z już rozpoznaną chorobą mieli szanse na kontynuację leczenia.
W terapii pacjentów z akromegalią ważny jest wybór najkorzystniejszej opcji leczenia, współpraca pacjenta z lekarzem i poczucie współodpowiedzialności pacjenta za efekty terapii. Analogi somatostatyny stanowią obecnie pierwszą linię leczenia. Lanreotyd ma działanie antyproliferacyjne, dzięki czemu umożliwia redukcję wielkości guza. Guz i jego ukrwienie zmniejsza się, co ułatwia przeprowadzenie zabiegu neurochirurgicznego i usunięcie guza w całości. Lek zalecany jest przed zabiegiem operacyjnym i poprawia jego przebieg. Badanie PRIMARYS potwierdziło, że pierwotne leczenie lanreotydem przez 1 rok wiąże się z szybką i trwałą poprawą objawów klinicznych oraz jakości życia u pacjentów z akromegalią.
Lanreotyd jest dostępny w gotowej do użycia ampułkostrzykawce opracowanej w ścisłej współpracy z personelem pielęgniarskim, pacjentami i ich opiekunami. Lek łatwo podać w domu, pacjenci nie skarżą się na dolegliwości bólowe związane z wkłuciem. Pacjenci z akromegalią często cierpią na zwyrodnienia stawów i mają problemy z poruszaniem się. Dzięki stosowaniu leku w domu pacjent nie musi co miesiąc przyjeżdżać do szpitala co oszczędza jego czas i znacznie poprawia komfort życia: umożliwia normalną pracę i codzienne funkcjonowanie.
Preparat daje szybki efekt, odczuwalny już od pierwszego dnia, powoduje znaczne złagodzenie lub całkowite ustąpienie dolegliwości. U pacjentów z dobrze kontrolowaną chorobą istnieje możliwość wydłużenia okresu pomiędzy dawkami leku nawet do 8 tygodni, w zależności od stężenia IGF-1 i hormonu wzrostu. Badania nie tylko kliniczne ale też z codziennej praktyki lekarskiej potwierdzają skuteczność i bezpieczeństwo leku.
Lenreotyd stanowi również podstawę terapii guzów neuroendokrynnych (NET) niezależnie od lokalizacji guza, zaawansowania choroby czy stopnia zajęcia wątroby. Jest zalecany przez wszystkie wytyczne: ESMO, NCCN i ENETS. Daje spektakularne efekty w leczeniu objawów NET, ma działanie atyproliferacyjne: hamuje proliferację komórek nowotworowych, rozsiew choroby, tworzenie patologicznych naczyń guza. Co ważne, jest dobrze tolerowany i wygodny w stosowaniu. Wiele badań, m.in. CLARINET i CLARINET OLE potwierdziło skuteczność lanreotydu w leczeniu guzów neuroendokrynnych NET G1, części NET 2, mitgut i NET trzustki, niezależnie od obecności przerzutów w wątrobie.
Guzy neuroendokrynne (NET) to bardzo zróżnicowana grupa nowotworów. NET, szczególnie niewydzielające, rozwijają się podstępnie: długo nie dają objawów, rosną wolno dając przerzuty odległe. Ewentualne objawy przypominają inne choroby. NET to zaburzenie o którym rzadko się myśli szukając rozpoznania. Zwykle diagnoza zostaje postawiona późno, nawet po kilkunastu latach. Ok. 80% pacjentów z NET w momencie diagnozy ma przerzuty do wątroby. Jednak diagnostyka (obrazowa i histopatologiczna) jest coraz lepsza i to prawdopodobnie właśnie z tego wynika zaobserwowany ostatnio 5-7 krotny wzrost wykrywalności tych nowotworów. Guzy wydzielające dają bardziej specyficzne objawy dzięki czemu są szybciej rozpoznawane. Wśród nich jednymi z bardzo rzadkich są np. nowotwory neuroendokrynne trzustki wydzielające PTH-RP (peptyd podobny do parathormonu). Przez ostatnie 40 lat opisano jedynie 70 przypadków (pub med). Rekomendacje nie obejmują tego typu nowotworów, postepowanie terapeutyczne prowadzi się więc jak w przypadku innych wydzielających nowotworów trzustki.
Kluczowe w leczeniu pacjentów z NET jest wskazanie pacjentów, którzy wymagają jak najszybszej interwencji. Pacjenci z NET G1 o niskiej proliferacji i niewielkiej dynamice wzrostu wymagają planowego leczenia i systematycznej kontroli. W przypadku pacjentów z rakiem o wysokiej proliferacji konieczne jest pilne leczenie.
W szpitalu onkologicznym pacjentem zajmuje się dedykowany koordynator, z którym pacjent jest w stałym kontakcie telefonicznym. Prowadzi on pacjenta przez cały proces diagnostyki, leczenia oraz kontroli po leczeniu. Dla pacjentów z nowotworami neuroendokrynnymi zbiera się też wielospecjalistyczne konsylium w celu doboru najlepszej metody terapii: leki onkologiczne (leczenie biologiczne celowane, chemioterapia), radioterapia, leczenie chirurgiczne. Bardzo ważna jest właściwa współpraca pacjenta i lekarza. Pacjent musi czuć się partnerem w leczeniu swojej choroby, być współodpowiedzialny za efekty leczenia. Należy dokładnie wytłumaczyć pacjentowi na czym polega jego choroba i jej leczenie.
Świadomość lekarzy i pacjentów dotycząca akromegalii i NET zwiększa się, jednak ze względu na wciąż późne rozpoznawanie tych chorób konieczne są ciągłe akcje edukacyjne i współpraca interdyscyplinarna w procesie diagnostyki i terapii. Obecnie ścieżka diagnostyczna wciąż jest za długa (średni czas do postawienia diagnozy wynosi ok. 5 lat), a wczesne rozpoczęcie leczenia daje szansę na dużo lepsze efekty.
Praktyka apteczna
Asortyment apteki – dozwolone i niedozwolone produktyApteki już dawno nie są placówkami, które koncentrują się jedynie na sprzedaży...
Praktyka apteczna
Ucho pływaka u dzieci - co może doradzić farmaceuta?Dowiedz się, jak farmaceuta może doradzić w przypadku 'ucha pływaka' u dzieci....
Praktyka apteczna
Męty ciała szklistego - czym są, skąd się biorą i co doradzić pacjentowi?Męty ciała szklistego (a poprawniej zmętnienie ciała szklistego lub myodesopsia)...
REKLAMA
Materiały i treści opublikowane na stronie, jak również jej projekt graficzny jako całość, podlega ochronie prawnej, w tym na mocy przepisów prawa autorskiego, prawa własności przemysłowej oraz ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Zabronione jest powielanie lub wykorzystywanie w inny sposób jakichkolwiek materiałów i treści w całości jak i w części bez pisemnej zgody administratora strony wskazanego w nocie prawnej. Zamieszczanie linków do strony lub do treści w niej zawartych jest dopuszczalne tylko do celów prywatnych, niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.