Zakażenia wywołane przez Haemophilus influenzae typu b (Hib) kojarzą się przede wszystkim z ciężkimi chorobami wieku dziecięcego. Warto jednak pamiętać, że ryzyko inwazyjnych zakażeń Hib nie dotyczy wyłącznie najmłodszych. U dorosłych pacjentów z dysfunkcją śledziony szczepienie przeciw Hib wymaga powtórzenia.
Hib to skrót od nazwy bakterii Haemophilus influenzae typu b, odpowiedzialnej za ciężkie zachorowania u dzieci do 5. roku życia [1].
Objawy zakażenia Hib obejmują najczęściej [1]:
Zakażenia Hib charakteryzują się gwałtownym przebiegiem. Szczepy Haemophilus influenzae typu b (Hib), obok pneumokoków i meningokoków, należą do najczęstszych przyczyn ciężkich zakażeń bakteryjnych u dzieci do 5. roku życia [1].

Do czynników ryzyka inwazyjnego zakażenia Hib należą [2]:
W Polsce program powszechnych szczepień dzieci przeciw Hib został wprowadzony w 2007 r. (wcześniej, w 2004 r., obowiązkowe szczepienia obejmowały dzieci z domów małego dziecka, a w 2005 r. – dzieci z rodzin wielodzietnych) [2].
Przed wprowadzeniem obowiązkowych szczepień zakażenia Hib odpowiadały za około 25% wszystkich bakteryjnych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych. Chorowało średnio 11 osób na 100 000 mieszkańców, a największą zapadalność obserwowano wśród dzieci w wieku 6–24 miesięcy. Wprowadzenie powszechnych szczepień przeciw Hib doprowadziło do znaczącego spadku liczby zachorowań, a w wielu krajach niemal do całkowitej eliminacji zakażeń [1].
Obecnie szczepienia przeciw Hib zaleca się także osobom dorosłym należącym do grup ryzyka – przede wszystkim pacjentom z anatomiczną lub czynnościową asplenią [1].
Od 2024 roku zgodnie z Programem Szczepień Ochronnych szczepionka przeciw Hib dla pacjentów z anatomiczną lub czynnościową asplenią jest obowiązkowa (bezpłatna). Są wykonywane zgodnie ze schematem ustalonym indywidualnie przez lekarza przeprowadzającego badanie kwalifikacyjne (wykluczenie przeciwwskazań do szczepienia) [1]. PTW (Polskie Towarzystwo Wakcynologii) zaleca zastosowanie 1 dawki szczepionki w tej grupie pacjentów [3].

Aktualnie w Polsce i innych krajach nie ma szczepionki przeciw Hib zarejestrowanej stricte do stosowania u dorosłych. W większości przypadków stosuje się pediatryczne szczepionki monowalentne, jednak na przykład po przeszczepieniu szpiku autorzy niektórych rekomendacji zalecają zastosowanie u dorosłych szczepionek skojarzonych [2].
W przypadku przeszczepu komórek macierzystych wykorzystuje się schemat 3-dawkowy. Rozpoczyna się go w ciągu 6-12 miesięcy po udanym przeszczepie niezależnie od historii szczepień przeciwko Hib [4].
Piśmiennictwo:
Praktyka apteczna
Otyłość a odporność – wpływ na ryzyko infekcji i rola farmaceuty w profilaktyceOtyłość to nie tylko problem metaboliczny, ale także istotny czynnik zaburzający...
Praktyka apteczna
Osteoporoza w praktyce aptecznej – rola farmaceuty w jej leczeniuZłamanie po niewielkim urazie, ból kręgosłupa, przewlekłe stosowanie GKS...
Praktyka apteczna
GKS donosowe – fakty i mityPomimo tego, że glikokorytkosteroidy donosowe (dnGKS) są preparatami dobrze...
REKLAMA
Materiały i treści opublikowane na stronie, jak również jej projekt graficzny jako całość, podlega ochronie prawnej, w tym na mocy przepisów prawa autorskiego, prawa własności przemysłowej oraz ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Zabronione jest powielanie lub wykorzystywanie w inny sposób jakichkolwiek materiałów i treści w całości jak i w części bez pisemnej zgody administratora strony wskazanego w nocie prawnej. Zamieszczanie linków do strony lub do treści w niej zawartych jest dopuszczalne tylko do celów prywatnych, niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.